Menu
Η κατάθλιψη είναι μια διαταραχή της διάθεσης η οποία είναι επώδυνη και βιώνεται σε διαφορετικές διαβαθμίσεις. Ξεκινώντας από μια ήπια μελαγχολία ή πολλές φορές και κακή διάθεση, γκρίνια, ίσως αίσθηση ότι κάτι λείπει, επιρρέπεια στο άγχος περισσότερη κούραση και μπορεί να φτάσει μέχρι το σημείο όπου η ίδια η ζωή να είναι επώδυνη και η καθημερινότητα ανυπόφορη.
Κάποιες φορές μπορεί να εμπίπτει στο φάσμα μιας φυσιολογικής αντίδρασης για παράδειγμα σε μια απώλεια αγαπημένου προσώπου, να είναι μια μορφή αντίδρασης στο στρες αλλά μπορεί κάλλιστα να είναι και μια ψυχοπαθολογική διαταραχή ή σύνδρομο, ή και μια κατάσταση που επιδεινώθηκε επειδή αφέθηκε αθεράπευτη.
Για τον άνθρωπο που υποφέρει από μια βαριά κατάθλιψη η κάθε μέρα είναι αγώνας. Ο χρόνος διαστέλλεται ανυπόφορα και η κάθε μέρα απαιτεί ίσως υπερπροσπάθεια ακόμα και για την καθημερινή ρουτίνα όπως το να σηκωθεί κάποιος από το κρεβάτι του, πόσο μάλλον να είναι λειτουργικός στην καθημερινότητά του ή συνεπής με τις υποχρεώσεις του.
Είναι μια κατάσταση που μπορεί να έχει πολλές αιτιολογίες (απώλεια/πένθος, τραύμα, δύσκολη παιδική ηλικία κτλ) και πολλές εκφάνσεις (ήπια θλίψη, δυσθυμία, άτυπη κατάθλιψη, εποχιακή κατάθλιψη, επιλόχεια κατάθλιψη, μείζονα κατάθλιψη, χρόνια κατάθλιψη κτλ).
Στα συμπτώματα της κατάθλιψης μπορεί να περιλαμβάνονται ψυχικά, διανοητικά και σωματικά συμπτώματα.
Αν τα κάτωθι συμπτώματα επιμένουν για εβδομάδες και τα νιώθετε σ’ όλη την διάρκεια της ημέρας θα πρέπει να απευθυνθείτε σε ειδικό.
Η Ψυχοθεραπεία είναι κατάλληλη για κάθε τύπο κατάθλιψης. Κάποιες φορές η φαρμακευτική αγωγή είναι επίσης απαραίτητη. Σ’ αυτή την περίπτωση ο συνδυασμός αγωγής με την Ψυχοθεραπεία είναι ο πλέον ενδεδειγμένος γιατί δεν μας αρκεί ν’ ανακουφίσουμε το σύμπτωμα-που κι αυτό είναι πολύ σημαντικό -αλλά θέλουμε να φτάσουμε στη ρίζα του προβλήματος και να το πολεμήσουμε εκεί όπου γεννήθηκε. Καθώς επίσης και να βρούμε τρόπους να μπορεί και μόνος του ο θεραπευόμενος να βοηθά τον εαυτό του.
Εδώ είναι σημαντικό να επισημάνω 2 σημεία.
Το πρώτο είναι ότι όσο νωρίτερα αντιμετωπίζεται η κατάθλιψη, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχουμε να μην ξανασυμβεί ή αν ξανασυμβεί να διαρκέσει λιγότερο και να είναι λιγότερο επώδυνη. Εδώ όσο παγιώνεται μια κατάσταση τόσο λιγότερο πιθανό είναι να μπορεί να αλλάξει εύκολα. Ο χρόνος εδώ («δίνω χρόνο στον εαυτό μου για να περάσει») δεν είναι βοηθός.
Το δεύτερο είναι ότι πολλοί άνθρωποι μόλις αισθανθούν τα οφέλη της θεραπείας (της φαρμακευτικής είναι πιο άμεσα όσον αφορά στο σύμπτωμα) τείνουν να θεωρούν ότι δεν την χρειάζονται πια κι αυτό ενέχει τον κίνδυνο να βρεθεί κάποιος σχεδόν εκεί απ’ όπου ξεκίνησε. Ποτέ λοιπόν δεν σταματάμε την θεραπεία μόνοι μας. Πάντα σε συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό. Και καλό είναι το ίδιο να συμβεί και με την Ψυχοθεραπεία. Σε συνεννόηση πάλι με τον θεραπευτή.
Στόχος μας η θεραπευτική συμμαχία θεραπευόμενου και θεραπευτή για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον άνθρωπο που υποφέρει